سانس آخر
داستانی از مرجان شیرمحمدی: از تاکسی که پیاده شد، مرد را دید که داشت از ماشین پیاده می شد. بارانی پوشیده بود. در ماشین را قفل کرد و آمد به طرف زن. زن گفت: «سلام» مرد گفت: «سلام، چه طوری؟»زن گفت: «خوبم». ولی خودش می دانست که خوب نبود. از بعد از ظهر، خوب نبود. شاید هم از روز قبل یا یک هفته ی پیش. سینما توی یک کوچه باریک بود. باقی راه را که زیاد هم نبود باید پیاده می رفتند- زیر باران. زن و مرد، شانه به شانه ی هم، قدم می زدند. مرد دستهایش را کرده بود توی جیب بارانی اش و ...
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و پنجم اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۶ ب.ظ توسط جواد عاطفه
|
به دلیل فیلترینگ وسیع این روزها، این وبلاگ تا اطلاع ثانوی بدون عکس و تنها با متن می آید ...