انگشت
مرد فقيري در راه با يك دوست قديمي برخورد كرد. او از قدرت ما فوق طبيعي اي برخوردار بودكه به او اجازه جادوگري داده بود.
مرد فقير از سختي هاي زندگي شكايت كرد. به همين دليل دوستش انگشتش را به يك تكيه آجر زد و فوري تبديل به طلا شد و به او داد.
اما مرد فقير با زهم تاسف مي خورد كه اين خيلي كم است، بنابراين دوستش يك مجسمه شير چوبي را تبديل به طلا كرد و به آن تكه قبلي افزود.
مرد دوباره اصرار داشت كه اين دو هديه خيلي ناچيز هستند.
دوست با تعجب از او پرسيد؟ دیگر، چه مي خواهي ؟
مرد گفت : انگشت تو را !!!!!
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و پنجم مرداد ۱۳۸۸ ساعت ۷:۴۹ ب.ظ توسط جواد عاطفه
|
من درست بيست و پنج سال است كه به بدترين شكلى مريضم. گرفتارىام آرتروز وحشتناكى است كه با تنگى مهرههاى فوقانى گردن دست به هم داده داستان با هم ساختن عسل و خربزه را در مورد من تجديد كرده است. تاكنون سه بار جراحى شدهام، البته در حال حاضر خطر حادى تهديدم نمىكند اما موضوع اين است كه مطلقا تحركى ندارم و هر چه بىتحركى بيشتر ادامه پيدا كند وضع وخيمترى خواهم داشت. ضمنا آدمى به سن و سال من ناچار بايد به اين هم فكر كند كه ديگر فرصت چندانى در پيش ندارد. اين است كه من در همين شرايط ناجور هم ناگزير بهطور متوسط روزى ده ساعت كار مىكنم كه خستهگىاش به آن عدم تحرك اضافه مىشود... خب، اين ميان مسائل و موضوعات ديگرى هم هست كه صورت قوزبالاىقوز پيداكرده. عملكردهاى بچهگانهئى كه هر قدر هم آدم سعى كند به روى خودش نياورد باز نمىتواند در وضع عصبىاش بىتأثير بماند و ...
« ژان لبادي» در مرغداني ايستاده بود و مرغ‌هايش را مي‌شمرد. و با خود مي‌گفت:« آگر آبله‌مرغان جوجه‌هاي مرا تلف نکند، به جان خودم قسم که همسايه عزيز « آندره درويارد» آنها را کش خواهد رفت.»
به دلیل فیلترینگ وسیع این روزها، این وبلاگ تا اطلاع ثانوی بدون عکس و تنها با متن می آید ...